W trzy szosy po siedem gmin

Sobota, 4 października 2014 · dodano: 04.10.2014 | Komentarze 2

Trasa: Bydgoszcz - Osielsko - Strzelce Górne - Fordon - Czarnowo - Zławieś Wielka - Rzęszkowo - Bierzgłowo - Piwnice - Papowo Toruńskie - Lubicz Dolny - Czernikowo - Kikół - Wildno - Chrostkowo - Charszewo - Balin - Rypin - Ostrowite - Radomin - Golub-Dobrzyń - Kowalewo Pomorskie - Kiełbasin - Chełmża - Kończewice - Łubianka - Łążyn - Bolumin - Ostromecko - Bydgoszcz

HZ - 23%
FZ - 51%
PZ - 26%
cad - 82

Fotki z trasy

Na trasę wyruszam o 7 rano. Nie chce jechać przez miasto dlatego robię małą pętlę przez Strzelce. W dolinie Wisły na trasie jest bardzo zimno, temperatura spadła do 1 st. C. Do tego snujące się mgły wraz z przebijającym się słońcem dodają niesamowitego uroku.
Na moście w Fordonie spotykam się z umówionym Marcinem, który robi pierwszą, dłuższą trasę dopiero co wczoraj samodzielnie złożonym rowerem szosowym, firmowanym jako – Sram Red.
Dość mocnym tempem jedziemy docelowo w kierunku Łubianki, gdzie mamy się spotkać z Adamem, który dojedzie do nas z Chełmży.
W trójkę dalej jedziemy w kierunku na Lipno. Zaczyna robić się już trochę cieplej i częściowo rozbieramy się z cieplejszych rzeczy. Trasa upływa na rozmowach. Jedziemy ze zmianami.
Pogoda dopisuje i humory też. W Kikole odbijamy w boczne drogi, które poprzez Chrystkowo prowadzą nas do Rypina. Tutaj też robimy dłuższy postój pod Biedronką, gdzie posilamy się na dalszą drogę.
Od tego momentu aż do samej Bydgoszczy jedziemy z wiatrem w plecy. Jest to chyba nagroda za poranne chłody i jazdę pod wiatr. Z licznika przed dobre kilkadziesiąt kilometrów nie schodzie poniżej 35 km/h, do tego super nawierzchnia i jedzie się bardzo dobrze.
W Chełmży rozdzielamy się z Adamem, który wraca do domu a my już spokojniejszym tempem docieramy wieczorem do Bydgoszczy.
    

Mglisty poranek na trasie.

Pokaż trasę GPS

BBTour 2014

Sobota, 23 sierpnia 2014 · dodano: 29.08.2014 | Komentarze 13

Trasa: Świnoujście - Płoty - Drawsko Pomorskie - Piła - Kruszyn - Toruń - Włocławek - Gąbin - Żyrardów - Białobrzegi - Iłża - Nowa Dęba - Rzeszów - Brzozów - Ustrzyki Dolne - Ustrzyki Górne

HZ - 60%
FZ - 36%
PZ - 4%
cad - 79

Czas netto - 40:43
Czas brutto (z postojami) - 54:11
650 km w 24 godz. (rekord dobowy)
730 km w 28 godz. (rekord jazdy bez snu)

Fotki z BBTouru

Do startu w ultramaratonie kolarskim Bałtyk – Bieszczady Tour przymierzałem się już dwa lata temu. Jednak wtedy było już za późno, aby zrobić kwalifikację do tego maratonu. Miałem dużo czasu na przygotowanie do kolejnej edycji, które od tej pory będą obywać się regularnie co dwa lata.

Oto w dwa lata i po uzyskaniu wymaganej kwalifikacji stoję na starcie długo oczekiwanej imprezy.

Startuję wraz ze swoją grupą 6-cio osobową z promu Bielik o godz. 9. Dźwięk dzwonka pokładowego daje sygnał do startu. Już na wylocie ze Świnoujścia tempo zaczyna niepokojąco wzrastać. Z licznika praktycznie nie schodzi poniżej 35km/h. Trochę spanikowałem, że zostanę sam od początku i dzielnie trzymam wysokie tempo. Po raz kolejny emocje wzięły górę nad rozsądkiem. Odczułem to szybko niezłym zmęczeniem już na pierwszym punkcie kontrolnym w Płotach, na 76 km trasy.

Dalej już postanowiłem jechać taktycznie (zmotywował mnie do tego także sms Alexa). Grupki startowe już zaczęły się mieszać; silniejsi poszli do przodu, a słabsi pozostawali. Dołączyłem do kolarzy z tyłu stawki i wspólnie równym tempem jechaliśmy swoje. Trasę dobrze znałem od samego początku aż do Żyrardowa, mając już trochę zjeżdżone te okolice.

Szybko i sprawnie poszło zaliczenie kolejnych punktów kontrolnych w Drawsku Pomorskim oraz Pile. W drodze na punkt w Kruszynie spotykam swoich wiernych kibiców – rodzinę. Oczekiwali na mnie w Nieżychowie z transparentami i trąbkami, a okrzykami zagrzewali mnie do dalszej jazdy. Dało mi to niesamowitego kopa do kręcenia. Po raz drugi i nadal nie ostatni rodzina dopinguje mnie na 10% podjeździe w Rudzie. Chłopaki z mojej grupki nie kryli zdziwienia i zadowolenia z sytuacji.

Na obwodnicy Nakła wyjechali mi naprzeciw koledzy rowerzyści z Bydgoszczy: Alex i 1976jazz. Jadą ze mną na zmianach i tak wspólnie już po zmroku docieramy do dużego punktu kontrolnego (DPK) w Kruszynie. Na wjeździe po raz kolejny miłe spotkanie z rodziną i znajomymi. Zjadam ciepły rosół i wielkiego schabowego z ziemniakami. Szybko ubieram się cieplej do nocnej jazdy i po pożegnaniach z kibicami ruszam na trasę do Torunia. Kawałek trasy odprowadzają nas Alex i 1976jazz – wielkie dzięki koledzy za kibicowanie i za to że byliście.

Nocny ruch jest wręcz minimalny co znacznie ułatwia jazdę. Na punkcie w Toruniu melduję się pół godziny przed północą. Od Torunia do Włocławka jadę samotnie. Po drodze mija mnie jedynie samochód sędziowski kontrolujący trasę.

Na punkcie we Włocławku jestem krótko po godz. 2 w nocy. Miejsce jest świetnie zaopatrzone w jedzenie, a na łóżkach polowych śpią już pierwsi kolarze. Widok łóżka kusi, ale rower bierze górę.

Z Włocławka do Gąbina jadę z kolegą Piotrem Harkawikiem (nr 321) i przepisowo trzymamy się za zawodnikiem jadącym w kategorii Solo – Stanisławem Piórkowskim (nr 27) z Sierpca. Jedziemy boczną, zalesioną trasą wzdłuż Wisły, odbijając z niej dopiero w Soczewce w kierunku na Gąbin. Zawodnik przed nami trzyma równe, ale solidne tempo i dzięki niemu sprawnie, bez kluczenia docieramy na kolejny punkt kontrolny w Gąbinie o godz. 5.07. Ledwie zdążyłem coś zjeść, a tu hasło Stanisława do dalszej drogi. Szybko zabieram jedzenie na trasę, które zjem w drodze i z kolegą gonimy BBTourowca jadąc w kierunku Sochaczewa.

Na wjeździe do miasta Piotr ma pechowa awarię – zrywa łańcuch, uszkadzając przy okazji przerzutkę. Demontujemy ją, skracamy łańcuch i skuwamy go na ostro, ale jechać się nie daje bo pokrzywiony łańcuch stale spada. Kolega podejmuje ciężką decyzję o wycofaniu się z wyścigu. Muszę jechać daje.

Podczepiam się pod nadjeżdżającą grupkę i wspólnie jedziemy dalej. Przed Żyrardowem zaczyna padać deszcz, który z przerwami będzie mi towarzyszył praktycznie do końca dnia. Panie z obsługi na punkcie kontrolnym widząc przemoczonych i zziębniętych kolarzy same napełniały nam bidony i podawały ciepłe posiłki nie zadając zbędnych pytań.

Po drodze w okolicach Mszczonowa dużo błądzimy pomimo posiadania nawigacji, poszukując drogi serwisowej, stanowiącej objazd ekspresówki z zakazem jazdy rowerów. Według regulaminu za przejazd taką drogą grozi doliczenie kary 12 godzin. Na skutek różnicy zdań straciłem tam 45 minut, a w efekcie okazało się, że droga ta nie miała statusu eSki i można było spokojnie nią jechać.

Na dużym punkcie kontrolnym w Iłży biorę prysznic, przebieram się w suche rzeczy i po zjedzeniu dwudaniowego obiadu wraz z kolegami z Włocławka: Sławkiem i Tomkiem oraz kilkoma innym zawodnikami ruszam na trasę. Planuję dojazd na kolejny punkt z zamiarem przespania się. Na pierwszych podjazdach grupka dzieli się i zostaje z tyłu.

Nocą docieramy na punkt w Nowej Dębie, gdzie jestem o godz. 0.44. Pobiłem tym samym swoje dwa rekordy:
1 – 650 km jazdy w ciągu 24 godz.
2 – 730 km jazdy bez snu w ciągu 28 godz.

Na punkcie śpię 3 godz. i z trójką kolarzy ruszam na dalsza trasę. Jest bardzo zimno, około 6 st. C. Po dłuższej chwili zostaję sam, a koledzy nie wytrzymują mojego tempa. Samotnie jadę w kierunku Rzeszowa. Tuż przed miastem dojeżdżam do zawodnika … ku mojemu zdziwieniu Piotra Harkawika, który wycofał się po poważnej awarii w Sochaczewie. Jak się okazało, za zgodą sędziego zawodów, żona podstawiła kolarzowi zapasowy rower i jadąc cały czas non stop wyprzedził mnie. Jednak limit pecha nie został wyczerpany i po drodze kolega zaliczył wywrotkę, ponownie zrywając łańcuch i krzywiąc hak przerzutki. Po skutecznym skuciu łańcucha pojechał dalej, ale problematycznym jest fakt czy poradzi sobie bez dodatkowych biegów w górach.

Docieram samotnie do punktu za Rzeszowem na 860 km trasy. Tutaj zaczynają się pierwsze większe podjazdy. Wiele ścianek jest krótkich, ale stromych. Robi się ciepło i już mogę jechać na krótko. Mijam kolejnych zawodników i sam jestem zdziwiony, że tak lekko mi się jedzie.

Docieram na punkt kontrolny w Brzozowie, prowadzony przez panie z koła gospodyń wiejskich. Obsługa była bardzo miła, a jedzenie wręcz wyśmienite, aż nie chciało się dalej jechać.

Pokonuje wiele podjazdów, a na stromych zjazdach rozpędzam się niejednokrotnie do prawie 70 km/h. Z ulgą docieram do Ustrzyk Dolnych. Tutaj obsługa punktu pozytywnie mnie nastraja na pokonanie ostatniego około 40 km odcinka do Ustrzyk Górnych. Pokonuję dwa podjazdy o maksymalnym nachyleniu 9% i długości około 2,5 km każdy. Jedzie się ciężko dla kogoś, kto mieszka na nizinach. Ostatnie kilometry ciągną się niemiłosiernie długo. Co chwile otrzymuję dopingujące sms-y i to między innymi chyba one dają energię do końcówki na mecie. Widząc flagi BBTouru kolejno odliczam: 5 km, 2 km i wreszcie upragniona META !

Zrobiłem to o czym od dawna marzyłem.

Kolejne marzenie rowerowe się spełniło.

Podziękowania dla wszystkich którzy mnie wspierali.



Pokaż trasę GPS

Maraton we Włocławku

Niedziela, 22 czerwca 2014 · dodano: 22.06.2014 | Komentarze 4

Trasa: Włocławek - Fabianki - Popowo - Lipno - Kikół - Sitno - Golub-Dobrzyń - Lipnica - Wąbrzeźno - Radzyń Chełmiński - Okonin - Grudziądz - Dusocin - Gardeja - Kwidzyn - Brachlewo - Sztum - Gościszewo - Malbork - Martąg - Nowy Dwór Gdański - Tujsk - Stegna - powrót tą samą trasą.

HZ - 38%
FZ - 56%
PZ - 6%
cad - 81

Fotki z maratonu

Maraton we Włocławku - kolejna z kwalifikacji do ultramaratonu Bałtyk – Bieszczady Tour, tym razem organizowana przez Włocławskie Towarzystwo Rowerowe (WTR) we Włocławku.
Po krótkiej odprawie zawodników i losowaniu nagród rzeczowych ustawiamy się do startu maratonu w ustalonych wcześniej grupkach. Ja startuję w trzeciej grupie razem w dwoma kolegami, w charakterystycznych storach BBTouru.
Już od dłuższego czasu bardzo mocno się chmurzy i tuż przed samym startem przechodzi ulewa. Jeszcze nie jesteśmy tego świadomi, że od tego momentu będzie padało równo przez 210 km z niewielkimi przerwami.
Z Włocławka sprawnie wyprowadzają nas kolarze z BBtoru i już w ciemnościach zaczynamy pokonywać trasę maratonu. Za tamą na Wiśle we Włocławku podjeżdżam pierwszy stromy podjazd, których na trasie będzie mnóstwo. Zwłaszcza odcinek od miejscowości Kikół do Grudziądza będzie w nie obfitował. Nocą pokonujemy też szybkie zjazdy, ale boczne, puste o tej porze drogi są dosyć bezpieczne. Nawierzchnia do szybkiej, nocnej jazdy mogłaby być lepsza, ale nie ma co narzekać.
Zaraz za Włocławkiem odjeżdżam swojej grupce i po drodze podłączam się do części chłopaków z drugiej grupy. Przed Lipnem zostaję już tylko z Bożeną (jedną z dwóch kobiet na maratonie) i jedziemy wspólnie aż do Golubia-Dobrzynia. Ja staję po jedzenie i wodę na dalszą trasę a koleżanka jedzie dalej. Po chwili ruszam z grupą kilku kolarzy i takim składem, niewiele się zmieniającym będziemy jechać prawie aż do Sztumu. Na odcinku ze Sztumu do Malborka moi współtowarzysze gdzieś zostali z tyłu, jeden kolega mocno wyrwał do przodu a ja pojechałem dalej swoim tempem.
W Malborku jestem sam o godz. 5 rano i staję na krótki postój. Po chwili mija mnie Bożena, do której się podłączam. Okazuje się, że koleżanka złapała gumę w nocy na trasie przed Wąbrzeźnem i jej morale po nocnej i cały czas deszczowej jeździe wyraźnie spadły do zera. Podciągam koleżankę aż do punktu kontrolnego w Stegnie, który jest zlokalizowany w połowie dystansu maratonu, na 240 km.
Na punkcie przebieram się w suche rzeczy, jem obiad, uzupełniam zapasy jedzenia na trasę i chcę odpocząć dłużej, ale widzę jak wszyscy szybko się zbierają do odjazdu. Chciałem godzinę odpocząć, a tu po 20 min. lecę na trasę. Popełniłem błąd bo zamiast jechać w grupce kolarzy pojechałem sam. Na tym odcinku pobiłem mój rekord jazdy samotnie pod wiatr – 210 km !!! Wiatr wiał w twarz aż do mety, nie licząc odcinków ochronnych przy jeździe przez miasta.
Średnia bardzo spadła i powoli toczyłem się po trasie. Przynajmniej przestał padać deszcz. Przed Kwidzynem dogonił mnie kolarz spoza grona zawodników maratonu. Po krótkiej rozmowie zaproponował sprawne nawigowanie przez Kwidzyn, z czego bardzo chętnie skorzystałem. Wielkie dzięki dla kolegi Denisa-Contadora.
Postój robię zaraz za Grudziądzem, gdzie spotykam dwóch kolegów z Włocławka. W takim składzie jedziemy już do samej mety we Włocławku.
Na mecie otrzymuję pamiątkowy medal wraz z dyplomem potwierdzającym uzyskanie kwalifikacji w ultramaratonu Bałtyk – Bieszczady Tour w 2014 r.



Pokaż trasę GPS

Maraton Podróżnika - kwalifikacja do BBTour

Sobota, 7 czerwca 2014 · dodano: 08.06.2014 | Komentarze 12

Trasa: Skrzeszew - Ostrowiec - Trębice Stare - Paprosna - Mordy - Wyczółki - Zbuczyn - Krynka - Łuków - Wojcieszków - Serokomla - Firlej - Kamionka - Kawka - Lublin - Niedrzwica Duża - Bychawa - Wysokie - Radecznica - Teodorówka - Szczebrzeszyn - Kolonia Emska - Żółkiewka - Pilaszkowo Drugie - Piaski - Milejów - Łęczna - Ostrów Lubelski - Parczew - Komarówka - Międzyrzec Podlaski - Łosice - Szczeglacin - Skrzeszew

HZ - 58%
FZ - 34%
PZ - 8%
cad - 80

Fotki z maratonu

Kwalifikacja do BBTour zaliczona.

Z kwatery koło Drohiczyna ruszam w kierunku startu maratonu – do Skrzeszewa. Zbiórka na placu przed kościołem, gdzie ustalamy podział na grupy startowe. Jestem w grupie Waxmunda i już w myślach wiem, że może nie być lekko.
Wyruszamy spokojnym tempem. Już po kilku przejechanych kilometrach poluzowało mi się mocowanie Garmina. Oczywiście imbusy zamiast w torebce na ramie są głęboko schowane w podsiodłówce – mój błąd. Po drodze pytam kolegów o klucze, aby całość dokręcić w trakcie jazdy, ale każdy klucze także ma pochowane. Zatrzymuję się przy drodze i muszę całkowicie opróżnić torbę. Mija mnie grupa Transatlantyka z pytaniami czy mi pomóc. Sprawnie poprawiam mocowanie, następnie pakowanie i w drogę. Kilka minut postoju a wszystkie grupy już mi daleko odjechały. Dużo wysiłku kosztowało dojście do grupy Transatlantyka i nawet nie próbowałem przebijać się do mojej grupy startowej. Dłuższy czas odpoczywałem na kole. Cały czas trzymamy spokojne tempo, około 27-28 km/h.
Kilometry upływają na poznawaniu kolegów z forum Podróże Rowerowe w realu. Rozmowy dotyczą sprzętu, odbytych i planowanych wypraw. Po pewnym czasie tempo jakoś samo wzrosło i dogoniliśmy poprzedzającą nas grupę Waxmunda. Towarzystwo się wymieszało i co bardziej znudzeniu równym tempem skoczyli do przodu. Zabrałem się w ucieczkę i pognaliśmy mocno jadąc ze zmianami. Początkowo koła dotrzymywał mi Księgowy, Transatlantyk, Aaard, Hipek z Hipcią, Kurier i kilka innych osób.
W miarę kilometrów grupka topniała, ale dołączały się też inne osoby. Tempo wzrosło znacznie powyżej 30 km/h. Jechało się bardzo dobrze. Krótkie zaplanowane postoje pozwalały na szybką regenerację. W trakcie jazdy robie pojedyncze fotki, ale generalnie skupiam się na jeździe. Obawiałem się przejazdu przez Lublin, a zwłaszcza nawigowania po mieście, ale przejazd poszedł wyjątkowo sprawnie.
Lubelszczyzna wiadomo płaska nie jest, więc i minęła monotonna jazda. Po kolejnym postoju wyruszam sam z Danielem i spokojnie odjeżdżamy z grupy. Zaczyna się odcinek z remontowaną nawierzchnią i ruchem wahadłowym. Wszędzie lecimy na czerwonych światłach. Po drodze dogania nas grupa z Wilkiem, Kurierem, Waxmundem i Gabrielem. Lecą grubo 38-40 km/h. Na dłuższą metę dla mnie tempo za wysokie i momentalnie nas odstawiają. Długi czas jedziemy we dwójkę z Danielem, który także mocno ciągnie tempo. Niedługo później doganiamy Gabriela, który nie wytrzymał tempa swojej grupki i dalej jedziemy we trójkę.
W Radecznicy mijamy odpoczywającego Kuriera z Waxmundem i Wilka robiącego zdjęcia. Wjeżdżamy na dwa 9%, najcięższe podjazdy tego maratonu. Na podjazdach słabnę, ale daję radę. Na dłuższy postój godzinny stajemy w zajeździe w Szczebrzeszynie. Wielki, sycący obiad dodaje sił. Czas szybko mija i ruszamy w drogę w komplecie z Wilkiem, Danielem, Aardem, Nizinnym Góralem i paroma innymi zawodnikami. Na odpalonych lampkach rozpoczynamy nocną część jazdy. Pomimo, że lampki mam dobre to przy dużych prędkościach na zjazdach i przy kiepskiej nawierzchni przednia Sigma Pava okazuje się mało wystarczająca. Momentami robi się wręcz niebezpiecznie. Gdzieś na trasie dogania nas Kurier z kilkoma osobami i strasznie narzuca wysokie tempo jazdy. Na liczniku przez dobre kilkadziesiąt kilometrów nie schodzi poniżej 30 km/h.
Nocny postów przy ulicy koło parku dinozaurów w Łęcznej przyjmuję ze zbawieniem. Ubieram się cieplej i zjadam co tylko jestem w stanie pochłonąć aby nie zabrakło mi na trasie energii. Dalsza jazda nocą idzie sprawnie i szybko. Wraz z nastaniem świtu kończą się baterie w Pavie, ale już ich nie zmieniam. Za to strasznie zaczyna mnie mulić sen. Jadę i stale ziewam. Widząc Wilka i jego grupkę na przystanku zatrzymuję się na siku stop. Po chwili grupa rusza i zostaję tylko z Wilkiem. Chwila rozmowy i ruszamy we dwójkę. Po drodze dołączamy do Gabriela i trochę czekamy na Kotów. Po kilku kilometrach doganiamy Górala Nizinnego i w takim składzie jedziemy ostatnie kilkadziesiąt kilometrów do mety.
Uczucie braku snu nie odpuszcza mi do samego końca. Z ulgą wjeżdżam na metę, gdzie robimy sobie pamiątkową fotkę. Okazało się, że przed nami dojechał tylko Turysta i jesteśmy pierwsi z grupy.

Podsumowanie:

• Przez pierwsze 400 km jechało mi się bardzo dobrze i znakomicie się czułem.
• Ostanie około 100 km bolał mnie tyłek i mulił sen.
• Sprzęt sprawdził się w 100%.
• Na mecie oprócz braku wyspania czułem się fizycznie bardzo dobrze.
• Zaliczyłem 35 nowych gmin.
• Jazda tempem wybitnie turystyczny wzięła w łeb, ale z namiastki ścigania jestem zadowolony.

Pokaż trasę GPS

Kaszebe Runda 2014

Niedziela, 25 maja 2014 · dodano: 25.05.2014 | Komentarze 2

Trasa: Kościerzyna - Sycowa Huta - Wąglikowice - Wdzydze - Olpuch - Wdzydze Tucholskie - Borsk - Kliczkowy - Wiele - Lubnia - Leśno - Parzyn - Laska - Asmus - Swornegacie - Chocimski Młyn - Małe Swornegacie - Stary Młyn - Charzykowy - Pomoc - Babilon - Ciecholewy - Zielona Huta - Warszawa - Lipnica - Udorpie - Ugoszcz - Studzienice - Półczno - Gołczewo - Parchowo - Węsiory Stężyca - Skórzewo - Kościerzyna

HZ - 28%
FZ - 56%
PZ - 14%
cad - 83

Historia wyjazdu była krótka. Ogień szedł od samego początku, aż do końca. Tak szybko dawno już nie jeździłem. Było super.

Fotki z maratonu



Pokaż trasę GPS

Testowa trzysetka

Sobota, 7 września 2013 · dodano: 07.09.2013 | Komentarze 14

Trasa: Bydgoszcz - Koronowo - Mąkowarsko - Tuchola - Tleń - Osie - Płochocin - Jaszczerek - Skórcz - Starogard Gdański - Swarożyn - Subkowy - Rudno - Gniew - Nowe - Warlubie - Dolna Grupa - Świecie - Niewieścin - Kusowo - Osielsko - Bydgoszcz

Trasa w założeniu nie miała nic wspólnego w podziwianiem widoków, zaliczaniem gmin czy zwiedzaniem ciekawych miejsc.
Głównie chodziło mi o przetestowanie na długiej trasie nowego siodełka wraz z jego ustawieniem. Generalnie siodełko dobrane metodą Id Match - Selle Italia sprawowało się bez zarzutu. Nie odczuwałem żadnego dyskomfortu, ucisku czy obtarć. Potwierdza to właściwy wybór modelu, z którym śmiało mogę wybierać się na kolejne długie trasy.
Ponadto chciałem przetestować zamontowany nowy uchwyt na kierownicę Extended Bar marki Topeak. Ze względu na ograniczoną ilość miejsca na kierownicy szosowej oraz jej grubość i zróżnicowaną średnicę zdecydowałem się na właśnie takie rozwiązanie. Do uchwytu miałem zamontowany GPS Garmina oraz lampkę. Uchwyt trzymał się bardzo stabilnie, bez jakichkolwiek drgań. Jedynie samo mocowanie taniej lampki pozostawiało wiele do życzenia. Lampka mocno drgała na dziurawych drogach ze względu na kiepskie dopasowanie gniazda mocowania lampki. Ostatecznie lampka będzie zmieniona na Sigma Pava.

HZ - 66%
FZ - 24%
Pz - 10%
cad - 84

Zdjęcia z trasy


Pokaż trasę GPS

Gminobranie na Wielkopolsce 2013 - dz.2

Środa, 17 lipca 2013 · dodano: 18.07.2013 | Komentarze 0

Trasa: Lubrza – Staropole – Pieski – Międzyrzecz – Bobowicko – Pszczew – Borowy Młyn – Trzciel – Miedzichowo – Bolewice – Grońsko – Lwówek – Pniewy – Chełminko – Duszniki – Śliwno – Kuślin – Wąsowo – Róża – Sątopy – Porażyn – Opalenica – Wojnowice – Buk – Niepruszewo – Lusówko – Sady – Kobylniki – Poznań

Zaliczone gminy (14):
Sulęcin, Międzyrzecz, Pszczew, Trzciel, Miedzichowo, Lwówek, Pniewy, Duszniki, Kuślin, Nowy Tomyśl, Opalenica, Buk, Tarnowo Podgórne, Rokietnica

Wyjeżdżamy na trasę bardzo wcześnie rano. Łąki okryte są oparami porannej mgły, która dodatkowo dodaje szczególnego uroku mijanych terenów. W Staropolu odnajdujemy pozostałości bunkrów, położonych w pasie Międzyrzckiego Rejonu Umocnień (MRU). Chwila na zwiedzanie, zdjęcia i ruszamy dalej w trasę. Przez Międzyrzecz, Pszczew i Trzciel jedziemy w obszarze Pojezierza Lubuskiego. Mijamy gęste lasy i skrycie rozlokowane w nich jeziora. Kawałek trasy musimy przejechać krajową 92-ką, gdzie panuje ogromny ruch, zwłaszcza TIR-ów. Odcinek do Pniew pokonujemy ze zbawienną pomocą emptrójek. Zaliczamy kolejne gminy do naszych zbiorów i powoli zmierzamy w kierunku Poznania. Na dworzec PKP docieramy z drobnym zapasem, skąd już tylko krótka podróż do Bydgoszczy.

Gminne fotki

Zamieniam rower na motocykl © ketoketo

Pokaż trasę GPS

Całkowita trasa wyjazdu
Pokaż trasę GPS

Centralne gminobranie - dz. 3

Czwartek, 11 lipca 2013 · dodano: 13.07.2013 | Komentarze 0

Trasa: Żeronice – Dobra – Potworów – Kawęczyn – Chocim – Ziemięcin – Tokary – Małgów – Koźminek – Sierzchów – Opatówek – Zduny – Kalisz – Tłokinia Kościelna – Dębe – Żelazków – Złotniki Małe – Stawiszyn – Stary Kiączyn – Kukułka – Słuszków – Stropieszyn – Prażuchy Nowe – Malanów – Turek – Międzylesie – Władysławów – Brudzyń – Janów – Ruszków Pierwszy – Koło – Powiercie Kolonia – Leśnica – Grzegorzew – Mikołajówek – Osiek Wielki – Mostek – Borki – Kramsk – Dębicz

Zaliczone gminy (23):
Dobra, Kawęczyn, Grzegorzew, Lisków, Koźminek, Opatówek, Kalisz, Żelazków, Stawiszyn, Słuszków, Mycielin, Ceków – Kolonia, Malanów, Turek miasto, Turek obszar wiejski, Władysławów, Brudzew, Kościelec, Koło miasto, Koło obszar wiejski, Grzegorzew, Osiek Mały, Kramsk

Rano znacznie chłodniej niż w poprzednich dniach, tylko 13 stopni Celsjusza. Szybko jem śniadanie, zwijam namiot i w drogę. Cały czas jest pochmurno i ponownie jak wczoraj wieje z zachodu. Zaczyna lekko padać, ale jadę bez deszczówki. Trochę przeczekuję deszcz jedząc drugie śniadanie. Kiedy przestaje padać ruszam w dalszą drogę. Do Kalisza jadę z bocznym wiatrem, który trochę pomaga, ale sytuacja się zmienia, kiedy odwracam się na północ. Jeszcze dwa razy łapie mnie deszcz, ale nie zatrzymuję się i jadę dalej. Dopiero późnym popołudniem robi się ciepło, w okolicach 20-22 stopni Celsjusza. Nocuję na polu przy kukurydzy z widokiem na położoną nieopodal bazylikę w Licheniu.

Gminne zdjęcia

Piękny widok na Wartę © ketoketo

Pokaż trasę GPS

Centralne gminobranie - dz. 2

Środa, 10 lipca 2013 · dodano: 13.07.2013 | Komentarze 0

Trasa: Chodów – Kłodawa – Dębina – Przedecz – Kłodawa – Drzewce – Biesiekiery – Grabów – Lisice – Byszew – Leszno – Świnice Warckie – Wartkowice – Tur – Poddębice – Domaniew – Dalików – Sarnów – Puczniew – Kwiatkowice – Górna Wola – Lichawa – Zygry – Otok – Zadzim – Pęczniew – Dybów – Borki Drużbińskie – Krępa – Dominikowice – Uniejów – Zieleń – Erwinów – Przykona – Żeronice

Zaliczone gminy (17):
Kłodawa, Przedecz, Olszówka, Grabów, Dąbie, Świnice Warckie, Wartkowice, Poddębice, Dalików, Parzęczew, Lutomiersk, Wodzierady, Szadek, Zadzim, Pęczniew, Uniejów, Przykona

Na trasę wyruszam około siódmej i już jest bardzo ciepło. Jadę po kolejne gminy do kolekcji. Tereny przez które przejeżdżam pod względem rolniczym wyraźnie różnią się od Kujaw. Gospodarstwa są dużo mniejsze, pola mocno rozdrobnione, a na łąkach pasą się krowy w małych stadach po kilka sztuk. Tereny nadal są płaskie jak poprzedniego dnia, praktycznie żadnych większych podjazdów.
Od godziny jedenastej na termometrze do końca dnia nie schodzi poniżej 30 stopni Celsjusza. Od gminy Lutomiersk przez około 80 km jadę po zachodni wiatr, który miejscami przeszkadza, ale za to pozwala dobrze znieść panujący upał. Namiot rozbijam na polu i po chwili przechodzi gwałtowna ulewa. Na szczęście zdążyłem.

Gminne zdjęcia

Baba - symbol gminy Babiak © ketoketo

Pokaż trasę GPS

Centralne gminobranie - dz. 1

Wtorek, 9 lipca 2013 · dodano: 13.07.2013 | Komentarze 1

Trasa: Gniezno – Jankowo Dolne – Trzemeszno – Zieleń – Trzemżal – Miława – Słowikowo – Orchowo – Wólka Orchowska – Bielsko – Ostrowo – Wójcin – Wilczyn – Wilczogóra – Wturek – Skulsk – Talarkowo – Wilcze Kłoda – Nykiel – Sompolno – Paprocin – Babiak – Izbica Kujawska – Wiktorowo – Sułkowo – Otmianowo – Boniewo – Choceń – Chodecz – Psary – Dąbrowice – Nowe Ostrowy – Kajew – Krośniewice – Głaznów – Chodów

Zaliczone gminy (16):
Gniezno miasto, Gniezno obszar wiejski, Trzemeszno, Orchowo, Wilczyn, Sompolno, Babiak, Izbica Kujawska, Lubraniec, Boniewo, Choceń, Chodecz, Dąbrowice, Nowe Ostrowy, Krośniewice, Chodów

Pociągiem z Bydgoszczy docieram do Gniezna. Spod dworca startuję już po godzinie siódmej rano. Bocznymi drogami kieruję się do Trzemeszna. Od wczesnych godzin rannych jest już ciepło, ale w powietrzu unosi się dziwna mgła. Przykrywa wierzchołki wież kościołów i kominów, ale tylko od góry. Około godziny dziewiątej zaczyna przebijać się słońce i szybko robi się bardzo ciepło.
Jadę wyłącznie bocznymi drogami z krajobrazem typowo rolniczym. Wszędzie pola uprawne i pasące się krowy na pastwiskach. Bardzo mało w tych okolicach terenów leśnych, poza niewielkimi połaciami małych zadrzewień. Za to mijam bardzo liczne w tych rejonach małe jeziora. Zaliczam kolejne gminy i od czadu do czasu robię zdjęcia co ciekawszych miejsc mijanych na trasie. Pogoda do końca dnia cały czas świetnie dopisuje . Rozbijam namiot na polu koło Chodowa, kilka kilometrów od Kłodawy.

Gminne zdjęcia

Trasa Szlaku Piastowskiego będzie mi towarzyszyła większość dnia © ketoketo

Pokaż trasę GPS